Από την Τένη Βαλεριάνου

Φωτιά στην καμινάδα

Ένα φαινόμενο διόλου σπάνιου τα τελευταία χρόνια είναι η φωτιά στην καμινάδα των σπιτιών. Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου σε συνδυασμό με τις μεγάλες οικονομικές επιβαρύνσεις που υφίστανται τα ελληνικά νοικοκυριά έχουν οδηγήσει στην αναζήτηση εναλλακτικών πηγών θέρμανσης. Έτσι η χρήση του τζακιού αλλά και οι εργασίες μετατροπής των παραδοσιακών τζακιών σε ενεργειακά έχουν αυξηθεί σημαντικά.

Το τζάκι μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε συμπληρωματικά είτε ως κεντρική πηγή για τη θέρμανση όλων των χώρων ενός σπιτιού. Παρά την αυξημένη του χρήση, όμως, ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι είναι πολύ μικρό το ποσοστό εκείνων που γνωρίζουν τις ανάγκες και τη φροντίδα που χρειάζεται ένα τζάκι. Τόσο για τα ενεργειακά όσο και για τα παραδοσιακά τζάκια, ο καθαρισμός καμινάδας είναι μία απολύτως απαραίτητη εργασία.

Ας δούμε, λοιπόν, μία σειρά από ερωτήσεις και απαντήσεις που πρέπει να γνωρίζεις αλλά και πώς θα αποφύγεις μία ανεπιθύμητη φωτιά στην καμινάδα.

Καθαρισμός Τζακιού: Πώς θα αποφύγεις μία φωτιά στην καμινάδα;

Γιατί είναι απαραίτητος ο καθαρισμός του τζακιού & της καμινάδας;

Ο καθαρισμός τζακιού είναι μία εργασία απολύτως απαραίτητη, ειδικά αν χρησιμοποιείς συχνά το τζάκι σου κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών. Κατά τη λειτουργία του τζακιού, τα κατάλοιπα της καύσης επικάθονται στα τοιχώματα της καμινάδας. Το αποτέλεσμα; Εκτός από την ανυπόφορη μυρωδιά και το κάπνισμα του τζακιού, αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος να προκληθεί φωτιά στην καμινάδα.

Κάθε πότε πρέπει να καθαρίζεται η καμινάδα;

Ο καθαρισμός της εστίας του τζακιού και της καμινάδας πρέπει να γίνεται τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Η συχνότητα του καθαρισμού εξαρτάται φυσικά και από τη χρήση του τζακιού. Όσο μεγαλύτερη είναι η ετήσια κατανάλωση ξυλείας, τόσο πιο συχνά θα πρέπει να φροντίζεις για καθαριότητα του τζακιού. Διαφορετικά, η φωτιά στην καμινάδα δεν θα είναι το μόνο πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίσεις.

Tip : Aν η κατανάλωση ξυλείας δεν υπερβαίνει τον 1 τόνο ανά έτος, η συχνότητα καθαρισμού μπορεί να μειωθεί στα δύο χρόνια.

Μπορώ να καθαρίσω μόνος/-η μου την καμινάδα;

Δεδομένης της δυσκολίας αυτής της εργασίας αλλά και της εμπειρίας που χρειάζεται, ώστε να γίνει σωστά, είναι απαραίτητο να την αναθέσεις σε ένα εξειδικευμένο συνεργείο καθαρισμού τζακιών.

Πώς προκαλείται η φωτιά στην καμινάδα;

O καπνός της φωτιάς, εκτός από άνθρακα περιέχει ακόμη μία ουσία, το κρεόζωτο (πίσσα). Στην αρχή κατακάθεται στα τοιχώματα του τζακιού σαν στρώμα κάπνας. Με την πάροδο του χρόνου το κρεόζωτο κρυσταλλοποιείται, παίρνοντας τη μορφή μαύρης κόλλας. Τότε είναι εξαιρετικά εύφλεκτο!

Αν δεν θέλεις, λοιπόν, να πιάσει φωτιά στην καμινάδα, φρόντισε να την καθαρίσεις προτού κρυσταλλοποιηθεί το κρεόζωτο!

Πώς γίνεται ο καθαρισμός της καμινάδας;

1. Προστασία της Εστίας του Τζακιού με Μεμβράνη

Το συνεργείο καθαρισμού τζακιών θα καλύψει πρώτα το τζάκι σου με μία ειδική μεμβράνη. Η προστασία με τη μεμβράνη θα διατηρήσει το χώρο σου καθαρό κατά τη διάρκεια των εργασιών καθαρισμού στην καμινάδα.

2. Στήσιμο Εξοπλισμού και Καθάρισμα της Καμινάδας

Πριν τον καθαρισμό της καμινάδας, το συνεργείο θα ελέγξει το εσωτερικό της για να στήσει τον εξοπλισμό. Πολύ συχνά βρίσκουν καταφύγιο στο εσωτερικό της καμινάδας πουλάκια και μικρά ζωάκια. Μόλις ολοκληρωθεί ο έλεγχος, θα ξεκινήσει ο καθαρισμός.

3. Καθαρισμός Εστίας του Τζακιού

Τον καθαρισμό της καμινάδας ακολουθεί ο καθαρισμός της εστίας του τζακιού από υπολείμματα που έχουν πέσει αλλά και την κάπνα στα τοιχώματα.

Η φωτιά στην καμινάδα δεν είναι ένας αστικός μύθος αλλά υπαρκτός κίνδυνος. Εμπιστεύσου ένα αξιολογημένο συνεργείο καθαρισμού και απόλαυσε την ζέστη του τζακιού σου, χωρίς κανένα άγχος!

πηγη: https://blog.douleutaras.gr

Όλοι οι κοτοπουλάδες είτε λίγο είτε πολλοί θέλουμε όσο το δυνατό περισσότερο , να είναι παραγωγικές οι κότες μας. Να γεννάνε πολλά αυγά! Αυτό το πετυχαίνουμε με πολλούς τρόπους όπως την διατροφή , τον χώρο εκτροφής, σήμερα όμως θα σταθούμε σε έναν άλλο παράγοντα. Την ηλικία! Που σύμφωνα με την δική μου γνώμη είναι ένας από τους σημαντικότερους!

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, ποιά είναι η "χρυσή" ηλικία που οι κότες γεννάνε στο μέγιστο; Μέχρι πόσα χρόνια μπορούν να μας προσφέρουν τα πολύτιμα αυγά τους; Οι κότες μπορούν να γεννάνε αυγά για πολλά χρόνια στη ζωή τους. Μπορούν να γεννάνε αυγά ακόμη και μετά από 10 χρόνια ζωής! Όμως καθώς περνούν τα χρόνια ο οργανισμός αδυνατίζει και η παραγωγή πέφτει!

Οι κότες μπορούν να είναι υπερ παραγωγικές τα πρώτα δύο χρόνια τη ζωή τους. Με τον πρώτο χρόνο να σπάει κάθε ρεκόρ! Μια κότα μπορεί να γεννήσει αυγά αφού συμπληρώσει τους 6-8 μήνες ζωής. Συνήθως όμως οι κότες γεννάνε μετά από 10 μήνες!

Τα πρώτα αυγά που θα γεννήσουν οι κότες θα είναι μικρά και θα φέρουν κηλίδες αίματος επάνω. Αυτό είναι δείγμα ότι οι πουλακίδες μας "ξεχάραξαν" όπως λέμε εμείς εδώ , δηλαδή ξεκίνησαν την αναπαραγωγική τους ικανότητα! Να γεννάνε αυγά!

Εφόσον ξεκινήσουν θα γεννάνε ανα 1-2 ημέρες εως ότου τελειώσει το τσαμπάκι με τους κρόκους που έχουν μέσα στην κοιλιά τους. Δηλαδή οι κότες έχουν μικρούς αναπαραγωγικούς κύκλους, με μικρά κενά ενδιάμεσα. Κάθε κύκλος έχει πολλά αυγά!

Το συμπέρασμα που θέλω να κρατήσουμε σήμερα απο αυτή την ανάρτηση είναι οτι δεν πρέπει να κρατάμε κότες που ξεπερνούν τα 2-3 χρόνια ζωής! Καλό είναι να ανανεώνουμε συνέχεια το αίμα στο κοτέτσι μας , για να έχουμε πάντα μια παραγωγική εκτροφή! Γιατι αλλιώς θα "μπούμε μέσα" απο την υπερβολική κατανάλωση τροφών για μη παραγωγικά ζώα!

https://ellinikeskotes.blogspot.gr/

Το μυκόπλασμα και η θεραπεία του! Κλεισμένα μάτια, αναπνευστικά προβλήματα, πως σώνουμε τα πτηνά

Μάστιγα αποτελεί αυτή η ασθένεια για την Ελληνική πτηνοτροφία, όχι οτι δεν υπάρχουν φάρμακα αλλά επειδή κανείς δεν δίνει τα σωστά! Δυστυχώς στην Ελλάδα λίγοι είναι οι κτηνίατροι που θα ασχοληθούν με τη περίπτωση μας και θα μας βοηθήσουν για να θεραπεύσουμε μια ασθένεια.

Τι είναι λοιπόν το μυκόπλασμα; Είναι ένα βακτήριο που προσβάλλει το αναπνευστικό σύστημα των πουλιών και έχει και άλλα συμπτώματα όπως πρισμένα μάτια, μπουκωμένη - υγρή μύτη. Το μυκόπλασμα λόγω του ότι δεν έχει κυτταρικό τοίχωμα δεν το πιάνουν τα κοινά αντιβιοτικά και εδώ είναι που ερχόμαστε σε διχασμό με πολλούς κτηνιάτρους που τα χορηγούν άφοβα.

Το μυκόπλασμα είναι μια πολύ ύπουλη ασθένεια και καταστροφική εφόσον μεταδίδεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα και εξαπλώνεται γρήγορα σε όλα τα πουλιά ακόμη και αν αυτά βρίσκονται περιφραγμένα μεταξύ τους. Τα πουλιά χάνουν την ζωή τους πολλές φορές άλλοτε αργά και και άλλοτε γρήγορα και όταν εξαπλωθεί η ασθένεια δεν υπάρχει σωτηρία αν εμείς δεν επέμβουμε και δώσουμε το κατάλληλο φάρμακο.

Σύμφωνα με πειράματα από τις κουτσουλιές των νοσούντων πτηνών μπορούν να μεταδίδονται για 3 ημέρες, ενώ απο το αυγό 6 εβδομάδες. Το κύριότερο μέσο μετάδοσης του ιού είναι απο τα άρρωστα κοτόπουλα που αγοράζουμε απο πλανόδιους η καταστήματα. Σε τέτοια μέρη που γίνεται συνοστισμός απο πολλά διαφορετικά πουλιά οι ασθένειες δίνουν και πέρνουν. Το μυκόπλασμα στηρίζεται πριν την εμφάνιση του στο στρές των πουλιών. Και μόλις αυτό συμβεί αρχίζει η αναπαραγωγή του και η ταχύτατη μετάδοση. Επίσης η ασθένεια αυτή δείχνει να μεταδίδεται με την τροφή το νερό αλλά και τον αέρα.

Μυκόπλασμα - Συμπτώματα στα κοτόπουλα

Τα κοτόπουλα που έχουν προσβληθεί τρέχει η μύτη τους, βαριανασένουν, κάνουν χρού χρού και ακούγεται ο χαρακτηριστικός δυνατός βήχας. Επίσης τα μάτια παρουσιάζουν πληγές φούσκωμα πρηξιμο, κλείνουν και αυτό είναι το σύμπτωμα που μας υποδηλώνει ότι πρόκειται για μυκόπλασμα. Ο συνδιασμός και των δύο αυτών συμπτωμάτων μαζί με το απότομο αδυνάτισμα μας γνωστοποιεί την ύπαρξη της ασθένειας. Επίσης είναι αρκετά συχνό τα πουλιά που παρουσιάζουν μυκόπλασμα, να μυρίζει το κοτέτσι τους και οι κουτσουλιές και να επικρατεί έντονη δυσοσμία. Αυτό επειδή έχει διαταραχθεί η χλωρίδα του εντέρου τους και κάνουν υγρές άρρωστες κουτσουλιές

Επιπροσθέτως η ασθένεια μπορεί να υπάρξει και σε ήπια μορφή δηλαδή να μη βλέπουμε ευδιάκριτα συμπτώματα. Πχ να μην αναπτύσσονται γρήγορα τα κοτόπουλα, η αυγοπαραγωγή να είναι πολύ μικρή, και τα πουλιά να είναι φουσκωμένα και να κοιμούνται. Επίσης μπορεί ένα κοτόπουλο να νοσεί και να μην δείχνει κανένα σύμπτωμα. Δηλαδή κοτόπουλα που απλώς είναι φορείς και η ασθένεια παραμένει ανενεργή μέχρι να βρεί την κατάλληλη ευκαιρία.

Τις περισσότερες φορές που κοτόπουλα προσβάλλονται απο μυκόπλασμα αν όχι όλες έχουν εμφανή αναπνευστικά προβλήματα και πληγές στα μάτια σε συνδυασμό με έντονο αδυνάτισμα.

Μυκόπλασμα -Μετάδοση Ασθένειας

Από ήδη προσβεβλημένες κότες

Από την κότα στο κοτοπουλάκι μέσω του αυγού

Από τον κόκορα όταν ζευγαρώνει με τις κότες

Από σπουργίτια περιστέρια και άγρια πουλιά που έρχονται και πίνουν η τρώνε μαζί με τις κότες

Από ανθρώπους που μπορεί να κουβαλήσουν το βακτήριο στα παπούτσια τους.

Από εξοπλισμό άλλου πτηνοτρόφου η το αυτοκίνητο (λάστιχα).

Πότε εμφανίζει συμπτώματα η ασθένεια;

Τα κοτόπουλα που είναι φορείς της ασθένειας δεν είναι απαραίτητο να δείχνουν συμπτώματα. Ένα άρρωστο κοτόπουλο μπορεί να κουβαλάει την ασθένεια μέχρι να βρεθεί σε μια στρεσσαρισμένη κατάσταση, κλουβί, μεταφορά σε άλλο μέρος, τραυματισμός και τότε να εμφανίσει την ασθένεια.

Πως θεραπεύεται;

Το φάρμακο που δείχνει να καταπολεμά αποτελεσματικά την ασθένεια είναι το tylan, και σύμφωνα με δική μας έρευνα εφαρμόζεται απο τους μεγαλύτερους πτηνοτρόφους στο εξωτερικό. Είναι η πλέον αποτελεσματικότερη θεραπεία, και μπορεί να σώσει τα πτηνά μας. Το tylan έχει δραστική ουσία την τιλοσίνη, και αυτό που κάνει στον οργανισμό της κότας είναι να αδρανοποιεί τον ιό. Όμως το κοτόπουλο που νόσησε παραμένει φορέας. Και μπορεί να εμφανιστεί πάλι η ασθένεια μετά απο πολύ χρόνο πχ 12 μήνες.

Εννοείτε πως μετά τη θεραπεία τα κοτόπουλα γεννούν κανονικά αυγά και αναπτύσσονται σε κρέας. Οπότε ενδείκνυται πουλιά που νοσούν από αυτή την ασθένεια να θανατώνονται έπειτα από κάποιο διάστημα. Εκτός αν δεν έχουμε σκοπό να φέρουμε άλλα πτηνά στο κοτέτσι μας, δεν μας ενδιαφέρει το κέρδος, και τα πτηνά τα βλέπουμε περισσότερο σα κατοικίδια και λιγότερο σα τροφή.

Ο ανθρωπος δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο απο την ύπαρξη αυτής της ασθένειας. Ωστόσο δεν συμβαίνει το ίδιο και στα πτηνά πχ τις γαλοπούλες που η κλιμάκωση της ασθένειας είναι πολύ πιο δυνατή με ακόμα περισσότερες απώλειες.

Μια εμπειρία ερασιτέχνη "κοτοπουλά" που πρέπει να διαβάσουμε...

Οι κότες μου διαγνώστηκαν με Mycoplasma gallisepticum. Πήγα σε έμπειρο κτηνίατρο έκανε τα σχετικά tests στο εργαστήριο για την ταυτοπόιηση της ασθένειας και μου έδωσε λύση.

Ο κτηνίατρος είπε να αντιμετωπίσουμε την ασθένεια με Tylan η οποία θα θεραπεύσει τα πουλιά, αλλά αυτά θα εξακολουθεούν να είναι φορείς της νόσου. Τα πουλιά θα ζουν μια χαρά για τουλάχιστον 1 χρόνο, και μετα μπορεί να ξανα εμφανιστεί η νόσος όπου μπορούμε να επαναλάβουμε τη θεραπεία.

πηγη: http://ellinikeskotes.blogspot.gr/

Αυτή τη πατέντα κάνω όταν κλωσσάνε οι κότες μου για να κάθονται κλώσσες και να μη ενοχλούνται και παρατάνε τα αυγά τους. Όπως ξέρετε στις φωλιές γεννάνε πολλές κότες. Έτσι όταν κάτσει μια κότα κλώσσα θα πηγαίνουν οι άλλες κότες και θα τη διώχνουν. Αν βγεί απο τη φωλιά της λοιπόν και ενοχλείτε είναι πολύ πιθανό να σταματήσει να κλωσσάει και να πάψει να θέλει να γίνει μάνα. Έτσι σήμερα θα σας μεταφέρω μια έξυπνη πατέντα για να κλωσσήσει και να μην ενοχληθεί απο άλλες κότες που πάνε να γεννήσουν.

Πρώτο και κυριότερο είναι να μη μετακινήσουμε τη φωλιά απο τη θέση της. Διότι το πρώτο βράδυ που κλωσσάει η κότα το ένστικτό τώρα ξυπνάει και πάνω στο φόβο ή τον πανικό της μπορεί να το ξεχάσει και να μη θέλει να κλωσσήσει. Έτσι πρέπει με κάποιο τρόπο να φράξουμε το σημείο όπου κλωσσάει να μην πάνε οι άλλες κότες. Και φυσικά να της αφήσουμε 2 αυγά να μην είναι άδεια απο κάτω. Τα κανονικά αυγά θα τα βάλουμε σε 2-3 μέρες που θα είναι έτοιμη και θα έχουν πέσει τα φτερά απο τη κοιλιά της για να ακουμπά τα αυγά κατευθείαν με το δέρμα να ζεσταίνονται.

Αρχικά πως καταλαβαίνουμε οτι η κότα όντως κλωσσά:

Όταν μια κότα κάτσει το βράδυ μέσα στη φωλιά της είναι η πρώτη και ισχυρότερη ένδειξει οτι έπεσε κλώσσα. Τότε ξεκινούν οι ορμονικές αλλαγές μέχρι να μεταμορφωθεί σε ένα εντελώς διαφορετικό πτηνό με ισχυρό μητρικό ένστικτό.

Η δεύτερη ένδειξη είναι ο χαρακτηριστικός ήχος "κρααααα" όταν την πλησιάσουμε, και ταυτόχρονα το φούσκωμα πάνω απο το κεφάλι. Η συμπεριφορά της γίνεται νευρική και ευέξαπτη με το παραμικρό.

Η τρίτη ένδειξη είναι η ζεστή κοιλιά και τα αυγά που όταν τα πιάνουμε καίνε. Επίσης όταν δεί αυγά έξω απο τη φωλιά της τα τραβά κατευθείαν με το ράμφος κάτω απο τη κοιλιά της. Αν η κότα τηρεί αυτές τις τρείς προϋποθέσεις κλωσσάει σίγουρα. Μόλις περάσουν 1-2 μέρες θα αρχίσει να κάνει κλου κλου, να φουσκώνει όταν περπατάει ή όταν βλέπει άλλες κότες και γενικά θα αρχίσουμε να βλέπουμε μια διαφορετική συμπεριφορά. Τα οριστικά αυγά πρέπει να τα βάλουμε μετά απο 1-2 μέρες για να έχει ξυπνήσει καλά το ένστικτό. Δηλαδή να τα ζεσταίνει χωρίς διακοπές. Μην βάλετε ποτέ τα κανονικά αυγά απο τη πρώτη μέρα, γιατί θα χαλάσουν απο τις διαφορά θερμοκρασίας. Μόλις περάσουν δύο μέρες η κλώσσα αποκτά πείρα και ζεσταίνει όλα τα αυγά.

Ας επανέλθουμε στο θέμα μας. Η πατέντα λειτουργεί σε κότες που έχουν ήδη κάτσει την πρώτη μέρα στη φωλιά τους. Βάζουμε ένα συρμάτινο πλέγμα πάνω η μπροστά απο τη φωλιά για να μη μπορεί η κλώσσα να βγεί την επόμενη μέρα. Με αυτό το τρόπο αποτρέπουμε την πιθανότητα η κλώσσα να ενοχληθεί απο άλλες κότες η να παρατήσει τη φωλιά της. Σε περίπτωση που αποπειραθεί να βγεί θα δοκιμάσει για λίγα λεπτά και μόλις βλέπει τα αυγά δε θα μπορεί να αντισταθεί. Θα κάτσει!

Μετά το δεύτερο βράδυ θα είναι έτοιμη. Και μετά μπορούμε να τη μετακινήσουμε και σε άλλη μεριά με επιτυχία. Η μετακίνηση γίνεται εύκολα. Πάμε βράδυ πέρνουμε τη φωλιά και τη βάζουμε σε σκοτείνη μεριά σε άλλο μέρος. Βάζουμε πλέγμα μπροστά για να μη μπορεί να φύγει, και για λίγες μέρες τη βγάζουμε μια φορά τη μέρα για φαγητό και νερό. Τη τοποθετούμε και κλείνουμε το πλέγμα. Χρειάζεται 3-4 μέρες για να απομνημονεύσει και να κάτσει στη νέα της θέση.

Προσοχή όμως αν τη μετακινήσουμε και μπορεί ποδαράτη να βρεί τη προηγούμενη φωλιά να είστε σίγουροι πως θα επιστρέψει διότι για να τη διάλεξε πάει να πεί οτι της αρέσει και περισσότερο. Για σήμερα σας ετοίμασα ένα βιντεάκι στο οποίο εξηγώ τη πατέντα και το τρόπο πο εγκλωβίζουμε τη κλώσσα. Αυτό που θα δείτε στο βίντεο είναι το πάνω μέρος απο κλουβί κουνελιού. Παλιά είχα πολλά κουνέλια οπότε χρησιμοποιώ τα κλουβιά τους για τις κότες ως πατέντες. Πιστεώ θα τα καταλάβετε όλα με το βίντεο και αν έχετε απορίες μπορείτε να αφήσετε σχόλια.

πηγη: https://ellinikeskotes.blogspot.gr/

Κάνει να τρώνε, τι προβλήματα δημιουργούνται; Συμβουλές παλιών

Ένας άκρως ενδιαφέρον θέμα και σήμερα. Το ψωμί και η διατροφή για τις κότες μας. Όπως γνωρίζουμε απο παλαιότατων χρόνων, οι παπούδες μας και η γιαγιάδες μας ταίζαν τις κότες ψωμί. Όχι όμως ψωμί αυτό που προοριζόταν για ανθρώπους. Αλλά τα ξεροκόμμαρα, και κομμάτια απο ψωμί που είχαν μούχλα επάνω. Πάντα θυμώμουν τη γιαγιά μου, η οποία μάζευε μια ολόκληρη σακούλα με τέτοια κομμάτια απο ψωμί για να φάνε οι κοτούλες και να χορτάσουν. Αλλά ξέρετε ποιά ήταν η διαφορά; Το ψωμί ήταν ζυμωτό! Και πιστέψτε με εκεί κρύβεται και το πιο σημαντικό..

Για τις κότες το ψωμί αποτελεί μια πολύ βασική τροφή! Ωστόσο πρέπει να το δίνουμε με το σωστό τρόπο για να έχουμε αποτελέσματα.

1ο Μυστικό - Στίβουμε το ψωμί πριν το δώσουμε στις κότες

Η γιαγιά μου απο παλιά που την έβλεπα, πάντα με τα χέρια της έστυβε το ψωμί για να το φάνε οι κότες. Μου έλεγε ότι δεν κάνει να το δινουμε βρεγμένο, αρρωσταίνουν. Εγώ κάνοντας τις δικές μου δοκιμές τα επόμενα χρόνια, διαπίστωσα ότι όταν έτρωγαν τελειως βρεγμένο ψωμί πάθαιναν διάρροια. Το ψωμί όταν το τρώνε βρεγμένο, πίνουν και νερό που ουσιαστικά δε χρειάζονται. Έτσι παθαίνουν διάροια, οπότε καλό είναι να δίνουμε τη τροφή όσο πιο στεγνή γίνετε.

Δίνοντας στις κότες γάλα μέσα στο ψωμί η στη τροφή, γεννάνε αυγά με γερό τσόφλι, και γιατρεύονται απο τη παρμάρα των ποδιών. Όταν τα "κρεατόπουλα" κουτσαίνουν, με λίγο γάλα στη τροφή γιατρεύονται. Επειδή το γάλα περιέχει πολύ ασβέστιο

2ο Μυστικο - Το ζυμωτό ψωμί είναι κατα πολύ πιο θρεπτικό

Μπορώ να πω ότι δεν έχει καμία σχέση το ζυμωτό ψωμί με αυτά τα έτοιμα που αγοράζουμε. Και ξέρετε πως το έβλεπα; Απο την όρεξη όταν το έτρωγαν οι κότες. Με το ζυμωτό ψωμί μάλιστα όχι μονο το πετσόκοβαν αλλά γένναγαν και περισσότερο. Το ψωμί που κυκλοφορεί σήμερα στα μαγαζιά, ειδικά εκείνα τα αφράτα, μαργαρίτες κλπ, είναι σαν άχυρο. Κυριολεκτικά σαν άχυρο. Τι τις ταίζα τις κότες τι δεν τις ταίζα διαφορά δεν έβλεπα.. Σκεφτείτε τι τρώμε φίλες και φίλοι

Το ψωμί είναι καλό να το δίνουμε σαν συμπλήρωμα στη διατροφή στα κοτόπουλα. Μια καλή συνταγή που έκανα πολλές φορές είναι η εξής: Έπαιρνα τα ψωμιά, τα μούσκεβα για καμια ώρα να ποτίσουν καλά και να μαλακώσουν. Στη συνέχεια τα έστιβα να φύγει το νερό... Μετά έριχνα μέσα ότι άλλα περισσέυματα υπήρχαν. Λάδι απο το τηγάνι, μπούκουβο, φακές φασόλια, μακαρόνια ρύζι, ότιδηποτε ήταν για πέταμα. Οι κότες τρελενόταν να το τρώνε. Και είδα ότι με ένα τέτοιο συνδιασμό τροφής γεννούσαν απίστευτα νόστιμα αυγά, όσο και να ακούγεται παράξενο.

Τώρα μερικοί ίσως αναρωτιέστε, κάνει να δώσω μουχλιασμένα φαγητά στις κότες, μουχλιασμένο ψωμί, τηγανισμένο λάδι κλπ; Και η απάντηση είναι η εξής... Αν μπορούσατε να φανταστείτε με τι ισχυρό πεπτικό σύστημα έχει εφοδιαστεί μια ενήλικη κότα, θα μπορούσατε να καταλάβετε πολλά! Πρόκειται για ένα ζώο του πλανήτη με το πιο "εξελιγμένο" και πανίσχυρο πεπτικό σύστημα. Μπορεί για το μέγεθος της, να χωνέψει τροφές που άλλα ζώα θα ψωφούσαν. Η κότα παράγει μέσα της πανίσχυρα πεπτικά υγρά με υψηλές τοξίνες έτσι ώστε να χωνεύονται σχεδόν τα πάντα.

Το ψωμί παχαίνει τις κότες; Η αλήθεια είναι πως αν ταίζαμε μόνο ψωμί της κότες θα ήταν μια σχετικά φτωχή τροφή, που μόνο πάχη θα μπορούσε να προσφέρει. Αν όμως το δίνουμε μέτρο και το συνδιάζουμε με άλλες τροφές, οι κότες δεν είναι κλειστές μέσα σε κλουβί, τότε γιατί να παχύνουν; Οι παχιές ράτσες όπως οι κρεατόκοτες, θέλουν μέτρημα στη τροφή τους και να μη δίνετε απεριόριστη. Πχ 100-150 γραμμάρια ανα κότα τη μέρα είναι υπέραρκετά. Η κότα που τρώει υπερβολικά πολύ πιάνει και λίπος, ειδικά στο πίσω μέρος.

Συμπέρασμα: Δίνουμε στις κότες μας ψωμί άφοβα. Προσέχουμε μόνο να μην έχει πολύ νερό και να το στραγγίζουμε πριν το δώσουμε

πηγη: http://ellinikeskotes.blogspot.gr/