Στες Σκάλες

Δέντρα μου, δέντρα ξέφυλλα…

Δέντρα μου, δέντρα ξέφυλλα στη νύχτα του Δεκέμβρη,

στη σκοτεινή, βαθιά δεντροστοιχία,

μαζί πηγαίνουμε, μαζί και η μέρα θα μας έβρει,

ω ερημικά, θλιμμένα μου στοιχεία.

Αύριο, μεθαύριο, σύντροφο θα μ’ έχετε και φίλο,

τα μυστικά σας θέλω να μου πείτε,

μα όταν, αργότερα, φανεί το πρώτο νέο σας φύλλο,

θα πάω μακριά, το φως για να χαρείτε.

Κι αφού ταιριάζει, ω δέντρα μου, να μένω απ’ όλα πίσω

τα θαλερά και τα εύθυμα στην πλάση,

εγώ λιγότερο γι’ αυτό δε θα σας αγαπήσω,

όταν θα μ’ έχετε κι εσείς ακόμη προσπεράσει.

Κ. Γ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ
"Η φαντασία δεν είναι διαφυγή από την πραγματικότητα.

Είναι ένας τρόπος για να την κατανοήσουμε"

Lloyd Alexander
«Ανάγκη να ταξιδέψουμε στην Φανερωμένη του κάθε τόπου…

Θέω, προς το ακόμιστο!»

Ν. Καρούζος.
«Στη διαρκεια ενός σιγαρέτου που είναι η ζωή μας