-
Details
-
-
Hits: 1471
απο την Κατερίνα Αθηνιώτου - Παπαδάκη
Χειμώνιασε.
Ἄλλαξαν τήν ὥρα πάλι. Ἀτυχῶς ὄχι πρός τό ἄχρονο...πρός τόν χρόνο καί πάλι!
Σκυμμένη στό χαρτί προσπαθῶ νά φυσήξω τήν ψυχή μου στίς λέξεις. Μά αὐτές πιό ἀτίθασες ἀπό ἄλογα. Βλέπεις δέν ἐπαρκεῖ τό ἀλφάβητο χρειάζεται καί τό φῶς γιά νά γράψεις. Οὔτε ἡ ζωή ἐπαρκεῖ χρειάζεται κι ὁ μύθος. Ὁ μύθος πού ἐνυδατώνει τόν ἥλιο.
Νοτισμένες αὔρες φυσοῦν ἀπό τίς δύσκολες ἐλευθερίες τοῦ μυστηρίου. Σέ δάκρυα θά συμπυκνώσουν τίς σκέψεις τους τά νέφη. Συλλογισμένη γαλήνη.
Διαισθαντικότητα μυστική ἀσημώνει τά νερά, ψυχή ἀνεβάζει στά μάτια μεριζόμενου Θεοῦ στίς ψηφίδες τῆς ἀναπνοῆς σου.
Καί ἡ ἀπόσταση διαρρηγνύεται, ἄγγελοι σπρώχνουν τή θύρα τοῦ χρόνου κι ἕνα καραβάκι χάρτινο φωτίζει τίς φωλιές τῶν ματιῶν σου γιά νά μπορέσεις νά ἀφουγκραστεῖς στό ἀναστημένο πρόσωπο τοῦ κόσμου τό καλοκαιρινό χαμόγελό σου!
